• McLain Rich posted an update 1 year, 10 months ago

    کلردیازپوکساید یا لیبراکس (خطرات و عوارض. نحوه مصرف. مقدار . در اواسط دهه 1950 ، لئو استرنباخ ، کاشف آن ، با دیدن آن توانایی آرامش بخشی زیادی روی حیوانات آزمایشگاهی داشت. متعاقباً ، بنزودیازپین های جدیدی ساخته شد که محبوبیت آنها تا دهه 1970 رو به افزایش بود و در همان زمان ، پایه های مشکل اعتیاد به داروهای آزمایشگاهی را ریخت. اولین بنزودیازپین که در اواسط قرن گذشته سنتز شد ، است کلردیازپوکساید ، دارویی است که به طور اتفاقی توسط لئو استرنباخ کشف و در مشکلات اضطرابی استفاده می شود. شما پس از گذشت اولین دوره درمانی برای تشخیص نشانه های بهبود، وضعیت بیماری و عوارض دارو مورد تست های پزشکی و آزمایشگاهی قرار می گیرید.

    مصرف کلردیازپوکساید به خصوص اگر در مدت زمان طولانی یا دوزهای بالا باشد ممکن است به وابستگی دارویی منجر شود. در این صورت با قطع ناگهانی ممکن است دچار علائم ترک ناخوشایند شوید. قرص کلردیازپوکساید اطلاعات دارویی قرص کلردیازپوکساید ضد . مانند کل داروها ، کلردیازپوکساید می تواند شامل لیست کاملی از عوارض جانبی باشد ، بعضی از آنها به دلیل مصرف بیش از حد دارو و برخی دیگر به دلیل آلرژی است. مصرف بیش از حد کلردیازپوکساید یک فوریت پزشکی است و نیاز به کمک فوری دارد. پرسنل بهداشتی پادزهر مورد استفاده برای درمان این دوز بیش از حد ، فلومازنیل است که یک آنتاگونیست بنزودیازپین است.

    کلردیازپوکساید برای کاهش علایم ترک اعتیاد به الکل مورد استفاده قرار می‌گیرد. وقتی شما به الکل اعتیاد دارید، بدن شما عادت می‌کند تا مقدار زیادی الکل مصرف کند. رایج‌ترین دارو که برای ترک اعتیاد به الکل مورد استفاده قرار می‌گیرد قرص کلردیازپوکساید می‌باشد. این دارو همچنین برای درمان اضطراب و افسردگی مورد استفاده قرار می‌گیرد. للوکساید۵ هم‌زمان داروهای دیگر با این دارو می‌تواند موجب تداخل دارویی کلونازپام شود.

    بسیار مهم است که اگر از داروهای دیگر و حتی ویتامین‌ها و گیاهان دارویی استفاده می‌کنید حتما پزشک خود را در جریان بگذارید. این داروها ممکن است باعث آرام بخشی شدید شوند و در صورت مصرف با کلردیازپوکساید کشنده باشند. گاهی مواقع بیماران تصمیم می گیرند که به طور ناگهانی مصرف داروی خود را قطع کنند. اما اگر بیشتر از این مدت مصرف گردد، برای قطع مصرف آن حتما باید با پزشک مشورت نمود. ضد قارچهای آزولی مانند فلوکونازول، ایتراکونازول، کتوکونازول و میکونازول باعث افزایش و طولانی شدن سطح سرمی کلردیازپوکساید شده و باعث دپرسیون سیستم اعصاب مرکزی می‌ شوند.